مسجد سلطان احمد یکی از زیباترین شاهکارهای معماری اسلامی در استانبول است که به علت وجود کاشیهای آبی رنگ در طراحی داخلی به «مسجد آبی» نیز شهرت دارد. این مسجد طی سال های ۱۶۰۹ تا ۱۶۱۹ به دستور سلطان احمد اول بنا شد و به همین دلیل پس از مرگ وی مسجد را مسجد سلطان احمد نامیدند. وی در همین مسجد دفن شدهاست. این مسجد در قدیمیترین بخش استانبول واقع شده که این منطقه در قبل از سالهای ۱۴۵۳ (میلادی) مرکزقسطنطنیه، پایتخت امپراطوری بیزانس، محسوب میشدهاست. این مسجد در نزدیکی ایا صوفیا و سرای توپقاپی قرار دارد، کاخی که محل اقامت پادشاهان عثمانی تا سال ۱۸۳۵ بود و فقط تا ساحل بسفور چند دقیقهای فاصله دارد. اگر از دریا به مسجد نگاه کنید، قبهها و منارههای مسجد در بخش قدیمی شهر برجسته هستند و هدف سازندگان هم ایجاد چنین چشم انداز زیبایی بودهاست. سده فار محمد آقا، معمار سلطان احمد دستور داشت تا در ساخت زیباترین و مجللترین مکان عبادت مسلمانان در جهان از هیچ تلاشی فروگذار نکند. جهت گیری مسجد به گونهای است که وقتی مسلمانان نماز به پا میکنند، رو به سمت مکه داشته باشند و «محراب» در روبرویشان قرار داشته باشد.
نمایی از مسجد ایاصوفیه کوچک در همسایگی آن
یک تبسم کافیست!...