تولد

میگویند خدا زمین را آفرید و هلندی ها هم هلند را خلق کردند.

یعنی قطعه قطعه و سانت به سانت دریا را خشک کرده و عقب راندند و از باتلاق و مرداب، با زه کشی و پمپاژ آب، زمین به دام انداختند. 

شاید زندگی من هم مثل کشور هلند باشد

گام به گام با حضرت عزراییل الک دولک بازی کرده ام یا گرگم و گله میبرم! 

نخست یک ترکیدگی آپاندیس که دورش انداختم،  نوجوانی و تحرکم را گرفت و چاقی مرضی را میهمانم کرد. سپس پرکاری پاراتیرویید به پوکی استخوان و درد های اسکلتی دچارم نمود. از شر این قسمت هم با جراحی رها شدم اما نصف تیروئیدم را هم دادم. از زیادی  کلسیم خون ناشی از پرکاری، سنگ کلیه  به ودیعه برایم ماند. درگیر توده هایی در شانه و جراحی آن شدم که کم کاری تیروئید ناشی از هاشیموتو برایم پیدا کردند. 

از چاقی، کبد چرب و فشار خون و دیابت هم عارض شد. 

ناچارا بقول آقای شکسپیر « بودن یا نبودن، مساله اینست» برای بودن تن به عمل اسلیو معده دادم و هشتاد درصد آنرا به صاحب اصلی اش مسترد داشتم. با حذف این قطعات فعلا دیابت و فشار خون عقب نشینی کرده اند و بیست کیلویی سبک تر شده ام. 

تا بازی بعدی حریف چه باشد. 

آنچه نوشتم گذری بود بر آنچه بر سرم آمد تا اینجا که بگویم تولد چهل و سه سالگی ام را، هرچند وصله پینه دار جشن گرفته ام، 

از این که دوستان گلی دارم که ندیده و نشناخته، همینجوری دوستم دارند بسیار خرسندم. 

روز و روزگارتان توام با عشق و شادی باد

دوستتان دارم